Krosno, dnia 25 czerwca 2020 r.
Informacja o wyborze
rektora Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie
Działając na podstawie §11 pkt 1 Regulaminu wyborczego w Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie na kadencję organów uczelni 2020-2024 podaję do wiadomości, że w wyniku wyborów na rektora Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie przeprowadzonych w dniu 25 czerwca 2020 r. Rektorem Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie na kadencję organów uczelni 2020-2024 wybrany został:
prof. nadzw. dr hab. Zbigniew Barabasz.
Przewodnicząca Kolegium Elektorów
Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie
Dr Joanna Kułakowska-Lis
Dr hab. Zbigniew Barabasz, prof. KPU – absolwent kierunku wychowanie i doktor nauk o kulturze fizycznej Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, doktor habilitowany w zakresie pedagogiki sportu Uniwersytetu Preszowskiego. Pracownik Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie od momentu jej utworzenia, tj. od 1 września 1999 r. Nauczyciel akademicki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie od 1989 r., a następnie Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Karierę zawodową rozpoczął w 1987 r. jako nauczyciel wychowania fizycznego w Zespole Szkół w Tyczynie. Prowadził wykłady w Kolegium Nauczycielskim w Krośnie. Aktywnie uczestniczył w tworzeniu kierunku Wychowanie fizyczne w krośnieńskiej uczelni. Od 1 września 2000 r. do 31 marca 2006 r. pełnił funkcję Kierownika Zakładu Wychowania Fizycznego, a od 1 października 2007 r. do 30 września 2008 r. p.o. Dyrektora Instytutu Kultury Fizycznej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie. Jako trener I klasy w piłce nożnej prowadził II ligowy zespół „Karpaty” Krosno i inne zespoły podkarpacia. W latach 1999-2012 pełnił funkcję Prezesa a następnie Wiceprezesa KU AZS PWSZ w Krośnie. Od 2012 r. pełnił funkcję prorektora ds. studiów PWSZ w Krośnie, a następnie od 2016 r. prorektora ds. rozwoju.
Od roku 2004 uczestniczył w programie badawczym w ramach grantu PTNKF w Rzeszowie: Kultura fizyczna studentów w dobie transformacji systemowej po 1989 r. w Polsce (diagnoza i perspektywy rozwoju). Efektem tych badań była praca doktorska Transformacja kultury fizycznej w uniwersytetach polskich, w latach 1989 – 2006, obroniona w 2007 roku. W grudniu 2012 r. na Uniwersytecie Preszowskim zdobył tytuł doktora habilitowanego broniąc pracę pt.: Wybrane czynniki warunkujące wytrzymałość aerobową 20-letniej młodzieży. W latach 2010 – 2012 brał udział w badaniach przygotowania motorycznego wysoko wykwalifikowanych sportowców kadry narodowej: hokeistów na lodzie, biathlonistów i narciarzy biegowych, prowadzonych pod kierownictwem prof. dra hab. Tomasza Gabrysia oraz w projekcie badawczym dotyczącym rozwoju sportu akademickiego. Wspólnie z dr. hab. Emilianem Zadarko prowadzi badania na temat przygotowania motorycznego w piłce siatkowej oraz w piłce nożnej. Pełni funkcje społeczne: wiceprezesa Zarządu Środowiskowego AZS w Rzeszowie oraz wiceprezesa Podkarpackiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej.
W ramach projektów badawczych podejmował współpracę z uczelniami ze Słowacji, Rumunii i Ukrainy: Aktywność na całe życie. Polsko-Słowacka Platforma Kultury Fizycznej i Promocji Zdrowia Studentów, Diagnostyka w sporcie kluczem do sukcesów polskich i słowackich klubów akademickich, Kształtowanie postaw prozdrowotnych wśród młodzieży na obszarze polsko-ukraińskiego pogranicza oraz w projekcie Wielkie Granie – Polsko-Słowacka wymiana doświadczeń w dziedzinie sportu akademickiego oraz promocji aktywności fizycznej, których był koordynatorem.
Zainteresowania naukowe koncentruje na zjawiskach: diagnozowania, treningu sportowego oraz aktywności fizycznej młodzieży szkolnej i akademickiej w kontekście zdrowia. Obszar jego badań obejmuje teren Euroregionu Karpat. Jest inicjatorem Krośnieńskiego Forum Sportu i Wychowania Fizycznego, którego, dzięki jego zaangażowaniu, odbyło się osiem edycji. Był współorganizatorem sześciu ogólnopolskich konferencji naukowych i licznych wydarzeń popularyzatorskich z zakresu sportu i rekreacji. Za swoje działania został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złota Odznaką Akademickiego Związku Sportowego. W swoim dorobku naukowo-dydaktycznym posiada 60 publikacji i artykułów (w tym 6 z listy IF) i 10 publikacji zwartych.