Muzeum Historyczne w Sanoku

Zamek starostów sanockich (obecnnie siedziba Muzeum Historycznego w Sanoku). Pierwotnie rezydencja starosty, miejsce sądów grodzkich i ziemskich sądu wyższego prawa niemieckiego, do 1784 archiwum akt grodzkich i ziemskich oraz więzienie. W 1794 oddany miastu, 1815 siedziba urzędu cyrkularnego, od 1934 Muzeum. Położony na terenie ufortyfikowanego wzgórza. W r. 1448 wzmiankowany jako drewniany z „wieżą glinianą”, otoczony ostrokołem z bramą wjazdową i mostem zwodzonym. Obecny murowany wzniesiony w l. 1523-48 przez starostę Mikołaja Wolskiego. Rozbudowany 1558 przez Mikołaja Cikowskiego (wzniesiono dwa murowane skrzydła boczne, przylegające do starszego budynku gł. i okrągłą basztę, obecnie niezachowane). W XVII w. popada w ruinę, restaurowany 1672 przez Jerzego Mniszcha. Częściowo zburzony 1799, na pocz. XIX w. i przed 1914. Korpus główny zbudowany przez Mikołaja Wolskiego, remontowany 1953-54 pod kierunkiem arch. Stefana Świszczowskiego oraz w l. 1993-97 (rekonstrukcja renesansowych detali architektonicznych). Położony na lewym brzegu Sanu, na cyplu wyniosłego wzgórza, oddzielonego od miasta fosą. Gmach frontem zwrócony na pd.-zach., renesansowy, murowany z kamienia łamanego, piętrowy na piwnicach sklepionych kolebkowo. Wewnątrz ekspozycja Muzeum Historycznego w Sanoku. Do najcenniejszych zbiorów należy ponad 500 ocalałych ikon karpackich pochodzących z terenów historycznej ziemi sanockiej od XV do XX w. oraz kilkaset obrazów w tym takich autorów jak: Józef Pankiewicz, Hanna Rudzka-Cybisowa, Jan Cybis, Olga Boznańska i Tadeusz Makowski, Jan Ekiert, Józef Jarema, Leon Getz i Marian Kruczek. Na poddaszu galeria Zdzisława Beksińskiego.